Rozdział 4

(dzień później) Bella

- Chodź Bells, wreszcie możesz wrócić do domu!- oznajmiła Kristen

- Nareszcie mogę wyjść z tego durnego szpitala!- odparłam z uśmiechem i zabrałam swoją torbę z ciuchami z łóżka.

- Chodź, ubierz kaptur i okulary.- rzuciła Kate

- Po co?- zapytałam zdziwiona

- Paparazzi.- oznajmiła krótko, a ja ubrałam kaptur i okulary

- A co oni ode mnie chcą??- spytałam

- Od ciebie w zasadzie nic, ale od Zayn’a… Oni dalej myślą, że jesteście parą i nie wiedzą o twojej amnezji.- powiedziała i otworzyła drzwi- Chodź!

Wyszłyśmy z sali i zauważyłyśmy chłopców. Podeszli do nas. Każdy przywitał mnie przytulaskiem, a Malik cmoknął mnie w policzek (nie, nie byliśmy już razem, z powodu mojej amnezji).

- Hej chłopcy!- powiedziałam równo z Kris
- Hej!
- Odwieziecie mnie do domu?- zapytałam
- Jasne, po to tu jesteśmy!- oznajmił Hazza

- Dzięki.

Wyszliśmy ze szpitala w kapturach i okularach. Koło mnie szedł Zayn i Loczek. Mulat przytulał mnie, co mi nie przeszkadzało, bo był niezłym ciachem. Przed budynkiem stało koło 20 fotoreporterów. Gdy otworzyliśmy drzwi, zaczęli robić nam zdjęcia. Zayn szepnął mi do ucha:
- Przytul się do mnie i przyśpiesz kroku!

Zrobiłam, co mówił i podeszliśmy szybciej do busa i wsiedliśmy do niego.

- Dzięki.- powiedziałam do Malika

Po chwili reszta doszła do nas.

(pół godziny później)

Dojechaliśmy pod jakąś wielką willę, a nasz bus zatrzymał się.

- Ej, ale mieliście zawieźć mnie do domu!- przypomniałam im

- No, ale właśnie przywieźliśmy cię do domu, mieszkaliśmy tu razem!- oznajmił Li

- Ale… ja z wami mieszkałam?- zapytałam skołowana

- No, tak dokładniej to ze mną.- przypomniał Zayn

- Yyyy… Aha…- wydukałam

Wiedziałam, że byliśmy parą, ale, że mieszkaliśmy razem, to nikt mnie nie raczył o tym powiadomić!

- Spokojnie, ja się przeniosę.- szepnął mi do ucha Bad Boy

- Dzięki.- wymamrotałam, a on odpowiedział mi wymuszonym uśmiechem. To musi boleć, gdy osoba, którą kochasz, przynajmniej tak mi powiedział, nie pamięta cię i trzyma na dystans.

Wyszliśmy z mini busa i powędrowaliśmy do „domu”. Louis otworzył drzwi. Hazza, Lou, Li, Niall z Kristen gdzieś się krzątali po domu, a na dół zbiegła Carly.

- Carly!- krzyknęłam i przytuliłam dziewczynę

- Bells!- ucieszyła się moja przyjaciółka i odwzajemniła uściski- Jak się czujesz?

- Lepiej.- odparłam

- To dobrze.- powiedziała- Kochana, przepraszam cię, ale muszę lecieć.

- Dobrze. Baw się dobrze. Do zobaczenia!

- Pa!- rzuciła i wyszła

- Chodź, zaprowadzę cię do pokoju.- powiedział Zayn i wziął ode mnie walizkę z ciuchami

- OKAY.- odparłam i ruszyłam za chłopakiem

- Przepraszam, że pytam, ale do kiedy pamiętasz przeszłość?- zapytał Mulat
- Pamiętam, że szykowałam się z Carly i Kristen na jakiś koncert i jak na niego jechałyśmy, a później wszystko jest takie czarne i zamglone. Po prostu pustka.- oznajmiłam ze smutkiem

- A pamiętasz mnie?- spytał z nadzieją w głosie
- Przepraszam, ale nie.- odpowiedziałam
- Mhm.

- Zayn, mógłbyś dotrzymać mi towarzystwa?- zapytałam gdy doszliśmy do pokoju, a Mulat chciał już iść
- Oczywiście.- odparł i usiadł na sofie

- Mam prośbę. Czy mógłbyś opowiedzieć mi coś o nas?- zapytałam
- Mhm.

 -------------------------------------------

 Aj, Hazza, co ty bierzesz??? Też tak chcę ;))

Nie wiem, co oni biorą, ale muszę znaleźć ich dilera ;**

-------------------------------------------

 Oto kolejny ;))